مقدمه و تاریخچه پیدایش رنگ پودری الکترواستاتیک
این نوع از پوشش های رنگی برای اولین بار در اوایل دهه ی 1950 میلادی در ایالات متحده آمریکا پدید آمد که در ابتدا عبارت بودند از: پودر زرین اپوکسی ، پیگمنت و چند ماده ی دیگر که در ترکیب با همدیگر به عنوان رنگ پودری به کار می رفتند. روش استفاده از آن نیز به این شکل بود که ابتدا قطعه ی مورد نظر تا دمای مشخصی داغ می شد سپس در مخزنی از پودر فرو می رفت. مخزنی که پودر های در آن معلق بودند و با وارد شدن قطعه ی داغ به آن پوشش ضخیمی از رنگ بر روی سطوح مختلف آن قطعه ایجاد می شد .این شیوه برای سال های متوالی مورد استفاده بود تا اینکه موسسه شِل واقع در کشور انگلستان استفاده از این نوع رنگ ها را با روش الکترواستاتیک ترکیب نمود از آن به بعد و از سال 1969 هم زمان با شروع استفاده از این روش در صنایع مختلف، صنعت رنگ پودری الکترواستاتیک شاهد رشد بسیاری بود به گونه ای که در مقایسه با صنایع نوپا بسیار چشم گیر بود.
در ایران تولید رنگ نیمه صنعتی در سال 1308 توسط مرحوم احمد صانعی آغاز شد و تولید رنگ صنعتی با واردات ماشین آلات تولید رنگ از کشور آلمان در سال 1318 توسط کارخانه رنگ سازی ایران آغاز شد. تولید صنعتی رنگ پودری در ایران به 25 سال قبل باز می گردد و شرکت هایی نظیر گوهر فام با ظرفیت 930 تن در سال شروع به فعالیت نمودند. از آن سال به بعد، شرکت های مختلف یکی پس از دیگری پا به عرصه تولید این نوع رنگ ها گذاشتند به طوری که ظرفیت تولید از 5085 تن در سال 1383 به 11000 تن در سال 1386 رسید. در ادامه با توجه به کاربرد این نوع رنگ ها در صنایع مختلف و افزایش تقاضای قابل توجهی در ایجاد ظرفیت و تولید آن صورت گرفت به طوری که بر طبق آخرین آمار ارائه شده در سال 1397، ظرفیت تولید رنگ پودری به بیش از 55500 تن در سال افزایش پیدا کرده است و این روند همچنان با توجه به افزایش تولید قطعات صنعتی در ایران و جایگزینی رنگ های پودری به جای رنگ های کوره ای و همچنین بازار کشورهای منطقه رو به افزایش است.